10 nov LIEFDESVERDRIET EN HOE JE OMGAAT MET PIJN | DEEL 5 : ROUWEN IS GEZONDE PIJN

Liefdesverdriet en hoe je omgaat met pijn

Dit is een serie blogs waarin ik wat dieper in ga op de pijn van liefdesverdriet. Met een algemene bespiegeling over pijn, een onderzoek naar de kiem van jouw pijn en de manieren waarop de pijn je steunt en in de weg kan zitten. Als je meer wilt weten over het verwerken van liefdesverdriet, dan kun je bijvoorbeeld mijn boek ‘liefdesverdriet’ lezen.

Deel 5: rouwen is gezonde pijn

Iedereen die leeft, gaat verliezen. Je favoriete speelgoed ging kapot. Je oma overleed. Je vriend ging verhuizen. Je werd ontslagen. Je kon je favoriete sport niet meer doen na de blessure. Dat verlies kan niet onopgemerkt voorbijgaan. Net zoals je na een goeie grap moet lachen, moet je na een flink verlies de pijn beleven. Sterker nog: je kan niet anders.

Rouwen is een gezonde pijn. Het drukt ook de waarde van hetgeen je verloor uit. Weet je nog, in de blog over Liefdesverdriet en connectie; Vision’s woorden, ‘Wat is rouw, anders dan liefde, volhardend?’ Hoe groter de liefde, hoe groter de pijn die je voelt in de volharding. Die pen die je verloor, dat steekt. De pen die je van je vader kreeg en die je verloor, dat steekt meer. De pen die je kreeg van je partner op een betekenisvol moment waarop jullie elkaar de liefde verklaarden. Daar ga je voor op je knieën. Voor je relatie geldt hetzelfde. Als jullie vezel voor vezel aan elkaar verbonden waren, dan moet je dat vezel voor pijnlijke vezel losmaken. Ook als de breuk snel of onverwacht is. De pijn, hoe erg het nu ook is en hoe zwaar het voelt, is een bevestiging voor wat er was en de waarde die dat altijd in je leven zal hebben. De rouw schrijft het uit, helpt je de herinnering vast te houden en de breuk te bestendigen. Zodat echt al die vezels vrij zijn en je weer verder kunt.

Als je wel eens iets gelezen of gezien hebt over rouw, dan ken je dit lijstje wel: ontkenning, woede, onderhandelen, depressie en aanvaarding. Vijf handige stapjes om ‘door de rouw heen te gaan’. De werkelijkheid is minder gladjes. Je rondt niet het ene af en gaat dan naar het andere door. Ik heb het daarom liever over een draaideurmodel. Waarin emoties (of ‘staten van zijn’) komen en gaan. De een blijft maar even. De ander wat langer. Sommigen komen de hele tijd terug. En sommigen blijven langer dan je zou willen. Het zijn gasten, die even op bezoek komen. In een enkel geval blijkt zo’n gast je danig in de weg te zitten. Ik onderscheid in ‘Liefdesverdriet’ zeven verschillende staten van zijn als gasten die je kunnen bezoeken en ik beschrijf de impact die ze hebben en wat je er mee kunt.

De pijn van rouw is gezond zolang er beweging in de gasten zit. Wisselen emoties elkaar af, of blijf je hangen in bijvoorbeeld verdoven, de schuldige zoeken, of in angst? In dat geval is het goed om je te verdiepen in de reden waarom je blijft hangen. Door jezelf te begrijpen kan je het rouwproces weer ‘vlot trekken’.

Daarover meer in het volgende deel van deze serie.

Help jezelf en praat er over

Zoveel mensen, zoveel rouwprocessen. Elk proces is anders omdat elk mens anders is. Ik hoop dat ik met deze blogs wat inzicht kan geven in de onderliggende mechanismen die te maken hebben met de manier waarop wij mensen met verlies omgaan. Mijn boek is een praktische handleiding waarmee je, na een scheiding, door de verschillende emoties kunt navigeren op weg naar uiteindelijke aanvaarding. Praat er ook over met mensen om je heen, deel je inzichten en emoties. Hoe je navigeert en hoe lang dat duurt, is persoonlijk en hangt samen met wie jij bent. Ik wil ook graag benadrukken dat de mensen om je heen, dit blog en mijn boek goede manieren zijn om je daarin bij te staan, maar dat als je vastloopt je het beste terecht kunt bij een in liefdesverdriet gespecialiseerde psycholoog waar je je goed bij voelt.

Sterkte, Petra